De echo is klaar. De arts staat op en wij verwachten dat hij dan zegt dat de lever er prima uitziet en dat hij ons nog een fijne dag wenst.
Maar dat gebeurd niet, hij wil de gemaakte echo’s beter bekijken en komt zo terug.
Pfffff okay, we wachten af.
Even daarna komt de verpleger weer binnen, er komt een andere arts nog een keer kijken… Drie artsen komen binnen en gaan met het echo-apparaat aan de slag.
Bij Marieke en mij breekt het zweet onderhand uit en onze hartslag is skyhigh.
Ruben ontgaat dit gelukkig, die ligt relaxt op het bed met wat speeltjes en kletst onze oren van het hoofd. Dat breekt de sfeer een beetje.
Ze zijn weer klaar. Vragen naar de uitslag heeft geen zin, dat weten we onderhand wel. Voordat we dat uberhaubt kunnen vragen zegt hij al dat hij een verslag schrijft en gelijk naar onze nefroloog zal sturen.
Mijn god zeg…we maakten ons niet zo druk want we hopen natuurlijk op een virus of dat het door de medicijnen komt, maar ze weten de spanning op te bouwen tot een punt waar Martijn Krabbé en Wendy van Dijk een puntje aan kunnen zuigen.
Snel gaan we naar de kinderpoli en we melden ons aan. De nefroloog is er nog niet.
Nee, denken we, die zal vast aan het overleggen zijn wie het slecht nieuws gesprek gaat voeren. Wachten duurt lang, en dan haal je van alles in je hoofd…
Ruben is zo lief en slim en schattig en leuk, zou dat zijn omdat ie niet lang onder ons zal zijn?? Jesus, denk ik, hou op met die malle gedachtes. Het is maar een leveronderzoek en ja de waardes zijn veel te hoog maar heeft een vast een verklaarbare oorzaak die de nefroloog ons zo zal uitleggen.
Eindelijk is ze er, we gaan zitten en ze vraagt; “Hoe is het met Ruben?”
We vallen nog net niet van onze stoel!
“Ehm…ja prima…..maar wij zitten wel een beetje vol spanning…”, zegt Mariek
Ze snapt het en ze begint te vertellen dat de labuitslagen goed zijn. De waardes zijn bijna weer genormaliseerd. “We hebben geen virussen gevonden dus dit komt dan waarschijnlijk toch door de medicijnen gezien deze rigoureus zijn aangepast.”
Mariek en ik knikken en kijken haar aan, en zij ons. Tegelijkertijd zeggen Mariek en ik; Maaaarrrrr??? “Ja, dat hadden jullie al wel door zeker..”, zegt de nefroloog.
“Het echo-apparaat die gebruikt is, is net nieuw. Deze ziet meer dan de oude echo-apparaten. Ze hebben een vlekje gezien maar waarschijnlijk is dit gewoon weefsel en heeft dat er altijd heeft gezeten. Om dit te monitoren zullen we een nieuwe echo maken, wanneer dat horen jullie nog, daar zijn ze nog over aan het overleggen.”
Dat we van de kinderpoli weglopen, grotendeels opgelucht, kijken Mariek en ik
elkaar aan en beiden zeggen we hetzelfde; “Een borrel zou nu best welkom zijn…”
Dus dat is nog even afwachten weer maar ook hier gaan we weer hard wishfull-thinken dat het inderdaad gewoon weefsel is en dat die nieuwe echo-apparaten veel te goed zijn!
Gelukkig is de daling van zijn leverwaardes ingezet. De medicijnen zijn drastisch verlaagd en heeft effect. Dit brengt wel weer andere vragen met zich mee, namelijk krijgt hij nu niet te weinig medicijnen om zijn afweer te onderdrukken? Gaat zijn afweer nu niet tegen zijn nier vechten?
Morgen hebben we een bel-afspraak met zijn eigen nefroloog, vandaag was een collega nefroloog, over het verder te volgen beleid en nieuwe afspraken.
9 maart 2017 at 14:01
Pfff wat heftig allemaal met alle gedachtes die door je hoofd schieten!
9 maart 2017 at 15:00
En dan denk je toch wel nuchter te zijn maar op zulke momenten gaan je gedachtes los…
9 maart 2017 at 14:11
Jeetje meiden.
Wat een spanning. Pfffffff.
Hopelijk is het vlekje inderdaad iets onschuldigs kleins. Fijn dat de waarden zijn gedaald in elk geval. 💪 Super Ruben. 😘
9 maart 2017 at 15:00
Daar gaan we wel vanuit hoor! Zoveel pech kan je niet hebben toch…?
9 maart 2017 at 14:11
Pfff dat houdt de spanning er wel in zeg… Gelukkig dat de waardes aan het dalen zijn. We duimen dat de rest ook met een sisser afloopt, zodat jullie nu eindelijk eens een beetje tot rust kunnen komen en kunnen genieten als gezin! 😙
9 maart 2017 at 15:01
Daar gaan wij ook voor! 🙂
9 maart 2017 at 14:26
Och meiden, we voelen met jullie mee! Wat een zorgen. Hopen mee dat er geen doemscenario volgt. Heel veel sterkte en kracht. Wij hebben trouwens erg goede borrels!
9 maart 2017 at 15:06
Haha als we de fles leeg hebben dan geef ik een gil! Maar dat hopen wij ook, maar daar gaan we wel een beetje vanuit, zoveel pech kan je niet hebben toch!
9 maart 2017 at 14:29
Mijn hemel…weer 10 jaar ouder!
Duimen gewoon nog even door!!!!
9 maart 2017 at 15:07
Nou inderdaad…maandag was ik nog 34…nu 44…pfff gesodemieter!
9 maart 2017 at 14:43
Pfff die spanning is bijna voelbaar!! Nu maar weer afwachten ! Sterkte meiden!! 😚
9 maart 2017 at 15:05
thnx Willy 🙂
9 maart 2017 at 14:55
Wij bloglezers needen ook zo slowly aan a drink. 😨
9 maart 2017 at 15:05
Het is 4 uur geweest, dus de wijn mag open! 🙂 X
9 maart 2017 at 15:18
Wat een spanning zeg. Ik vind het al spannend als ik aan jullie verhaal begin, laat staan hoe jullie zich hebben gevoeld.
Veel sterkte verder en een knuffel voor Ruben.
Gre
9 maart 2017 at 17:50
thnx!! Ik geef de knuffel door!
9 maart 2017 at 15:33
Zij jullie wel weer naar huis? We doen ook even een *wish* voor jullie Ruben
9 maart 2017 at 17:50
Ja gelukkig wel! Lekker in eigen bedje vanavond, aangeschoten gok ik 😉 Thnx voor de wish! X
9 maart 2017 at 18:19
Oohh spannend weer….wel blij te lezen dat jullie vanavond gewoon weer thuis zijn. Hopelijk loopt het met een sisser af….we duimen voor jullie. 💋
9 maart 2017 at 19:33
ja, lekker eigen bedje! En dat hopen wij ook!!
9 maart 2017 at 19:06
Oh wat een spanning… hopen en duimen dat het goed afloopt !!! Maar wat een kanjer jullie Ruben… sterkte en in gedachten ben ik bij jullie 😘😘
9 maart 2017 at 19:34
Ja het is een superkanjer!!
9 maart 2017 at 20:03
Wat hebben jullie weer veel doorgemaakt !!
Positieve kanjers zijn jullie steeds geweest en hopelijk houden jullie de moed er nu ook in…
Dat heerlijke kleine mannetjje die alles weer ondergaan moet, blijft ook relaxed, die heeft geen borrel nodig, maar lieve mama’s , neem er maar even 1 ( of 2), jullie hebben hem weer verdiend hoor !!
Gelukkig zijn de leverwaardes weer normaal…
Hopelijk de uitslag ook..
Dikke 💋🍒💋
10 maart 2017 at 05:48
Lieverds… ja de apparaten zijn veel te goed….ofzo… wat n gedachtes allemaal zo zwaar voor jullie
We duimen!!!!! Heel hard mee
Dikste zoenen van ons