Onze kleine maar oh zo grote meid!
Maandagochtend was ze verdrietig, geluidloos biggelde de tranen over haar gezicht,
maar ze slikte ze in en ging gewoon naar school.
Vandaag kwam ze op visite bij haar kleine held Ruben.
Tussen de middag knorde haar maag, maar ze was te zenuwachtig om te eten.
Tranen van blijdschap toen ze eindelijk weer bij ons was.
Dikke tranen van verdriet dat ze weer naar huis moest.
Haar armpjes stevig om onze nek.
En weer slikte ze geluidloos haar tranen weg en zwaaide stoer naar ons toen ze wegging.
Zo klein,
zo groot,
zo lief,
zo dapper,
zo stoer,
zo onze dochter.
13 juli 2016 at 21:23
Arme meid sterkte meiden en Ruben😘
13 juli 2016 at 21:40
………..❤️❤️❤️❤️
14 juli 2016 at 04:54
Wat een mooie ode aan onze super dochter en zus, die toch ook maar allerlei ‘randverschijnselen’ voor haar kiezen krijgt…❤️️
14 juli 2016 at 05:00
Veel sterkte, en wat een stoer meisje hebben jullie en een geweldig zusje
14 juli 2016 at 05:19
Ahhh 😢…
😘 voor jullie, alle 4!
14 juli 2016 at 07:55
Slik! 😓 Een kanjer is het! Jullie alle vier trouwens! 😘
14 juli 2016 at 10:26
Aaahhh…..wat is ze toch stoer…
We denken aan jullie, veel sterkte 😓😓
14 juli 2016 at 12:13
Snik
Het is ook niet niks….
14 juli 2016 at 19:27
Wat sneu ook voor Noreh zeg, en wat een rotgevoel jullie dochter zo te zien… 😢
Super stoere meid.. ❤
Heel veel succes daar meiden!
Dikke knuffel voor Ruben
14 juli 2016 at 21:22
Wat een kanjer, die Noreh, grote en lieve zus 😘! Ik hoop voor haar en voor jullie, dat jullie weer gauw met z’n viertjes thuis zullen zijn!!
21 juli 2016 at 08:09
Even een brok wegslikken na deze prachtig weergegeven emoties! 😂
21 juli 2016 at 08:11
Dank je Marianne 😊 leuk en lief dat je ons volgt!